U okviru tradicionalne manifestacije „Dani evropske baštine“ na temu Nasleđe i arhitektura: Prozori u prošlost, vrata u budućnost (2025) – „Arhitektonsko nasleđe“, Voždovčani su imali priliku da upoznaju „Sakralnu arhitekturu ondašnje periferije Beograda“.
Gradska opština Voždovac organizovala je posetu crkvama Svete Trojice u Ripnju, proglašene 2010. godine kulturnim dobrom, i Svete Marije Magdalene u Belom Potoku koje su sagrađene krajem XIX veka, kao i nešto kasnijoj Voždovačkoj crkvi (Hram Svetog cara Konstantina i carice Jelena) koje su ujedno i riznice naše umetnosti.
Starešina Hrama Svetog cara Konstantina i carice Jelena, Jovo Kalinić, predočio je značaj Voždovačke crkve i pozvao posetioce da dolaze na liturgije jer je to put sjedinjenja sa Gospodom.
Ono što je značajno za ovaj hram je da se iznad samog ikonostasa, na površini koja odvaja oltarski deo od naosa, nalazi freska „Pričešće apostola“ koju je izradio akademski slikar Milovan Arsić po uzoru na fresku u crkvi svetog Klimenta u Ohridu. Izrađena je u fresko-tehnici, tokom juna i jula 1970.godine.
Crkvu je živopisao akademski slikar Milić Stanković, poznatiji kao Milić Od Mačve, po blagoslovu patrijarha Germana. Istoričari umetnosti su ovaj rad okarakterisali kao uvod u renesansu, upravo zato što su Milićeve figure oslobođene bilo kakvog šematizma i škole. U potpunosti je negirao tradiciju ikonopisa. Svojom stvaralačkom koncepcijom obuhvatio je dve osnovne teme: hristocentričnu, evharijstijsko-kosmološku i istorijsku prošlost srpske crkve. Tako na zidovima voždovačkog hrama možemo videti srpske manastire, Svetog Savu koji privodi Hristu srpske svetitelje, prve beogradske mučenike i Ermila i Stratonika, Seobu Srba, igumana Pajsija sa koljem, i prepodobnog mučenika Avakuma beogradskog. Živopisan je i obred rezanja slavskog kolača kod Srba.
Istoričarka umetnosti Jelena Gajić i Tijana Savkov, ispred Gradske opštine Voždovac govorile su o crkvi Svete Trojice u Ripnju koja postoji od 1820.godine. Mesto na kome je sagrađena crkva, vezano je za značajan istorijski događaj. Naime, sa tog mesta je vožd Karađorđe 1804.godine pokrenuo vojsku komandujući operacijom oslobođenja Beograda od Turaka.
Ripanjska crkva je podignuta kao zadužbina kneza Miloša. To saznajemo iz sačuvane prepiske meštanina Živka Mihailovića i kneza Miloša iz 1820.godine, u kome on izveštava kneza o toku radova na podizanju crkve i traži dalje instrukcije. Najdragocenije podatke o ovoj prvobitnoj crkvi nam pruža Joakim Vujić u svom Putešestviju po Serbiji, gde nalazimo opis ripanjske crkve iz 1827.godine:
„Selo Ripanj. U ovom selu jest jedna mala ot drva, nova, načinjena cerkva. Hram cerkve jest Voznesenije Hristovo, a osnovatelj ove cerkve jest Jego Knjažesko Sijateljstvo, G. Miloš, koji je sopstvenim troškom dao vodruziti.”
Nova crkva Svete Trojice sagrađena je u periodu od 1892-1894 godine na istom mestu. Arhitektonski je osmišljena kao jednobrodna građevina, zasvedena poluobličastim svodom ojačanim potpornim lukovima. Oltarski prostor ima četvrtastu osnovu, sa manjom polukružnom apsidom. I bočne pevnice su sličnog oblika- u osnovi su pravougaone, sa polukružnom nišom udubljenom u masi zida.
Građani su u okviru ove manifestacije posetili i crkvu Svete Marije Magdaline, koncipirana kao jednobrodna građevina u stilu raške škole, sa jednom trostranom apsidom. Prvobitno je bila bez priprate i sa kubetom iznad centralnog prostora, da bi 1939.godine bila dozidana priprata u obimu skoro polovine postojeće crkve po projektu arhitekte Miomira Korunovića i D. Androsova. Tada su i spoljne fasade dobile dekoraciju u plitkom reljefu u stilu moravske škole. U porti je izgrađena i nova zvonara.
Postoji nekoliko pojedinačnih ikona koje su zanimljive kako po vremenu nastanka, tako i po svojim autorima. To su: Sveti arhanđeli Mihailo i Gavrilo, rad nepoznatog slikara iz druge polivine XIX veka, sa mestimičnim oštećenjima slikarskog sloja; Raspeće- oslikani drveni krst visine 30cm, sa predstavom Raspeća u sredini, koji je takođe nastao u XIX veku; Plaštanica iz XIX veka sa predstavom oplakivanja Hrista; tri velike ikone Sv. Jovan Preteča, Sv. Marija Magdalina, Oplakivanje Hrista, rad akademskog slikara Jovana Bijelića iz 1939.godine.
U crkvenoj porti se nalazi spomenik ratnicima iz perioda 1912-1918.godine i belopotočaninu Vasi Čarapiću koji je sahranjen uz severni zid crkve u manastiru Rakovica.
Ovim obilaskom završeni su „Dani evropske baštine“ na Voždovcu.
